powstają w skutek rozpadu płyt litosfery. w ich obrębie spotykamy liczne jeziora i wulkany. Do pęknięcia doprowadziły masywne ruchy Ziemi i w niektórych miejscach szczelina ma aż 20 metrów szerokości i 15 metrów głębokości. Większość geologów zapewnia, że to nic innego jak wstępne przymiarki Ziemi do rozdzielenia Afryki na Start studying Geografia VIII - mapa fizyczna Afryki. Learn vocabulary, terms, and more with flashcards, games, and other study tools. Afryka. 1. Położenie, linia brzegowa i ukształtowanie powierzchni Afryki. Afryka leży symetrycznie po obu stronach równika. W porównaniu z innymi kontynentami, na przykład Europą i Azją, Afryka ma słabo rozwiniętą linie brzegową. Niewiele jest tam wysp, półwyspów i zatok. Można więc powiedzieć, że Afryka jest kontynentem Jak na poziomie podstawowym, z tym, że uczeń potrafi wskazać na mapie konturowej większość państw świata (w przypadku Oceanii i Karaibów wystarczy przybliżona wiedza na temat ich położenia) i przyporządkować do nich stolice. Obiekty europejskie: Jak na poziom podstawowy, z tym, że zna stolice wszystkich państw Polska: Bardzo proszę wypiszcie mi 50 krain fizyczno - geograficznych Afryki, bo muszę je znaleźć na mapie :-)). Tylko… Natychmiastowa odpowiedź na Twoje pytanie. Morze Czerwone ( arab. البحر الأحم ر al-Bahr al-ahmar, hebr. ים סוף jam suf, tigrinia ቀይሕ ባሕሪ QeyH baHri) – morze śródlądowe międzykontynentalne, między Afryką a Półwyspem Arabskim, część Oceanu Indyjskiego. Morze Czerwone – morze śródlądowe międzykontynentalne, między Afryką a Półwyspem . Afryka Republika Południowej Afryki (RPA) Góry Smocze - Alpine Heath Resort Góry Smocze - Alpine Heath Resort OpisWidok na teren hotelu Alpine Heath Resort oraz Góry Smocze w tle. Aktualny obraz z kamery dostępny na zewnętrznej stronie internetowej. Kliknij w miniaturkę, aby go zobaczyć. Kamera przypisana do kategorii lokalny2022-07-28 05:19 SASTEncyklopedia OdświeżanieNowy obraz rzadziej niż co 5 sekund. temperatura: 7 °C prędkość wiatru: 6 km/h kierunek wiatru: 143 ° ciśnienie: 1026 hPa opady: mm wilgotność powietrza: 83% zachmurzenie: 23% widoczność: 10 km wschód słońca: 06:51 zachód słońca: 17:32 wschód księżyca: 06:05 zachód księżyca: 16:19 maksymalna temperatura: 18 °C (64 °F) minimalna temperatura: 7 °C (44 °F) Indeks UV: 3 temperatura: 17 °C prędkość wiatru: 14 km/h kierunek wiatru: 226 ° ciśnienie: 1023 hPa opady: mm wilgotność powietrza: 60% zachmurzenie: 37% widoczność: 10 km wschód słońca: 06:50 zachód słońca: 17:33 wschód księżyca: 06:50 zachód księżyca: 17:15 maksymalna temperatura: 17 °C (63 °F) minimalna temperatura: 7 °C (44 °F) Indeks UV: 3 temperatura: 18 °C prędkość wiatru: 18 km/h kierunek wiatru: 261 ° ciśnienie: 1021 hPa opady: mm wilgotność powietrza: 52% zachmurzenie: 10% widoczność: 10 km wschód słońca: 06:50 zachód słońca: 17:33 wschód księżyca: 07:31 zachód księżyca: 18:11 maksymalna temperatura: 18 °C (64 °F) minimalna temperatura: 7 °C (44 °F) Indeks UV: 4 Położenie na mapieRezerwacja noclegówZnajdź hotel, hostel, apartament lub inny atrakcyjny nocleg w wybranej lokalizacji: Wortal nie ponosi odpowiedzialności za komentarze Użytkowników zawarte pod kamerami, w postach na forum oraz jakichkolwiek innych miejscach wortalu. Zastrzegamy sobie prawo blokowania, usuwania oraz modyfikacji komentarzy zawierających treści niezgodne z polskim prawem lub uznane jako obraźliwe. Seria map trekkingowych terraQuest została stworzona z myślą o tych, którzy kochają dalekie podróże i trudno dostępne miejsca. Duży zasięg, szczegółowa skala i bogata treść map pomogą dobrze zaplanować wędrówkę. Mapy są dwustronnie laminowane, dzięki czemu sprawdzą się nawet w najtrudniejszych górskich SmoczeUkhahlamba Parklaminowana mapa trekkingowaFormat: 100 x 48 cmFormat po złożeniu: 11 x 24 cmRok wydania: 2012Skala: 1:100 000ISBN: 978-83-61155-33-1Doskonała i komfortowa w użytkowaniu mapa trekkingowa rejonu Parku Ukhahlamba w Górach Smoczych na granicy RPA i Lesotho powstała z myślą o osobach aktywnych, kochających trekking. Wyróżnia się dokładną treścią topograficzną i turystyczną. Mapa wykonana została w systemie Comfort! Map firmy ExpressMap (P) i pokryta jest laminatem, co pozwala na dłuższe i wygodniejsze jej użytkowanie, nawet w najtrudniejszych warunkach atmosferycznych, panujących na szlakach. Publikacja jest częścią wielokrotnie nagradzanej serii map trekkingowych wydawnictwa terraQuest., która zdobyła zaufanie wielu amatorów wypraw trekkingowych w wielu krajach Europy i poza mapy:bogata treść turystyczna, trasy trekkingów, infrastruktura turystyczna, atrakcje przyrodnicze i inne interesujące obiekty,szeroki zasięg obejmujący cały Park Ukhahlamba – najwyższe i najciekawsze rejony Gór Smoczych,cieniowanie plastycznie pokazujące ukształtowanie terenu,zgodność z GPS – współrzędne geograficzne w układzie WGS-84,legenda w sześciu językach: angielskim, niemieckim, francuskim, hiszpańskim, włoskim, Wysoki. MarokoJbel Toubkallaminowana mapa trekkingowaFormat: 100 x 48 cmFormat po złożeniu: 11 x 24 cmRok wydania: 2011Skala: 1:100 000ISBN: 978-83-61155-26-3Dwustronnie laminowana, wygodna w użytkowaniu mapa trekkingowa Atlasu Wysokiego powstała specjalnie z myślą o osobach kochających wędrówki. Obejmuje swym zasięgiem rejon czterotysięcznika Tubkal (Jbel Toubkal) – najwyższego szczytu Maroka – a także stacji narciarskiej charakteryzuje:• bogata treść turystyczna, zaznaczono na niej trasy trekkingów, zabytki, atrakcje przyrodnicze i inne interesujące obiekty,• cieniowanie i poziomice plastycznie pokazujące ukształtowanie terenu,• zgodność z GPS – współrzędne geograficzne w układzie mapa trekkingowa Atlasu Wysokiego zawiera następujące mapy:Maroko mapa samochodowo-turystyczna 1:1 500 000• pełna treść topograficzna (drogi, hydrografia, bogate nazewnictwo),• tereny rolnicze, lasy, pustynie i inne charakterystyczne dla Maroka elementy Zachodnia mapa samochodowo-turystyczna 1:3 000 000• pełna treść topograficzna (drogi, hydrografia, bogate nazewnictwo),• bogata treść turystyczna i krajoznawcza,• plastyczna rzeźba terenu przedstawiona metodą cieniowania i poziomicami,• tereny rolnicze, lasy, pustynie i inne charakterystyczne dla Maroka elementy plan miasta 1:20 000• zasięg obejmujący centralną część miasta – od lotniska po medynę,• pełna treść topograficzna – zabudowa, tereny zielone, siatka ulic, szczegółowe nazewnictwo,• bogata treść turystyczna – obiekty noclegowe, restauracje, stacje benzynowe i Najwyższe szczytyKilimandżaro, góra Kenia, Rwenzorilaminowana mapa trekkingowaFormat: 100 x 48 cmFormat po złożeniu: 11 x 24 cmRok wydania: 2012Skala: 1:150 000 / 1:175 000 / 1:100 000ISBN: 978-83-61155-28-7Doskonała i komfortowa w użytkowaniu mapa trekkingowa najwyższych szczytów Afryki. Została stworzona specjalnie z myślą o osobach aktywnych, wyruszających na trekking w region Kilimandżaro, góry Kenia czy Rwenzori. Publikacja wyróżnia się dokładną treścią topograficzną i turystyczną. Została wykonana w systemie Comfort! Map firmy ExpressMap (P) i pokryta jest laminatem, co pozwala na dłuższe i wygodniejsze jej użytkowanie, nawet w najtrudniejszych warunkach atmosferycznych, panujących na szlakach. Zawiera legendę w sześciu językach: angielskim, niemieckim, francuskim, hiszpańskim, włoskim, charakteryzuje:bogata treść turystyczna, zaznaczono na niej trasy trekkingów, atrakcje przyrodnicze, obiekty noclegowe i inne interesujące obiekty,cieniowanie plastycznie pokazujące ukształtowanie terenu,zgodność z GPS – współrzędne geograficzne w układzie WGS-84Mapa dodatkowo zawiera:mapę turystyczną Kilimandżaro (Kibo) 1:50 000 z pełną treścią topograficzną (drogi, hydrografia, bogate nazewnictwo),mapę turystyczną Kilimandżaro (Meru) 1:150 000 z pełną treścią topograficzną (drogi, hydrografia, bogate nazewnictwo),mapę turystyczną okolic Rwenzori Mountains National Park 1:100 000 obejmującą swym zasięgiem pełną treść topograficzną, zabudowę, tereny zielone, szczegółowe nazewnictwo,mapę turystyczną okolic Rewenzori (Margherita & Alexandra) 1:50 000,mapę turystyczną góry Kenia (Batian & Nelion) 1:50 wypełnij - formularz płacę Afryka – drugi największy na Ziemi kontynent, ląd pustyń i puszczy nazywany także „czarnym lądem”. Najbiedniejszy kontynent na świecie o niezliczonych problemach społeczno-gospodarczych i zaskakująco pięknej przyrodzie. Powierzchnia Afryki wynosi 30,3 mln km 2. Zwartą bryłę lądu przecina równiki można mówić o prawie symetrycznym położeniu kontynentu względem niego. Afrykę przecina także południk zerowy, a zatem każdy skrajny punkt Czarnego Lądu musi leżeć na innej półkuli. Afrykę znano już w starożytności – zaliczamy ją do Starego Świata. Na północy kontynent od Europy oddziela Morze Śródziemne, a na północnym wschodzie od Azji – Morze Czerwone. Pozostałe wschodnie wybrzeża Afryki oblewa Ocean Indyjski, a całe zachodnie – Ocean Atlantycki. Ukształtowanie pionowe Afryki jest bardzo zróżnicowane. Na ogół wzdłuż wybrzeży ciągnie się wąski pas nizin. W głębi kontynentu przeważają obszary wyżynne, które zajmują ok. 70% jego powierzchni. Często są to rozległe równinne płaskowyże, np. wyżyny Abisyńska, Wschodnioafrykańska, Bije, rozdzielone przez kotliny, np. Czadu, Konga, Nilu Białego (Górnego Nilu). W Afryce Wschodniej wykształcił się system wielkich rowów tektonicznych, czyli rozległych dolin (do 1 tys. km szerokości) powstałych w wyniku oddalania się od siebie płyt litosfery. Przecinają one wysoko położone obszary wyżynne. Góry stanowią niewielki procent powierzchni Afryki. Na północnym zachodzie obserwujemy młody górotwór – Atlas, na południu wznoszą się stare Góry Przylądkowe i Góry Smocze, a w centralnej części kontynentu – góry Ahaggar i Tibesti. Najwyższym afrykańskim szczytem jest Kibo (5895 m w masywie Kilimandżaro. Zobacz prezentacja – AFRYKA – POŁOŻENIE, UKSZTAŁTOWANIE TERENU; Źródło: Afryka – mapa ćwiczenia Nie znalazłeś czego szukałeś? Użyj wyszukiwarki Google 30 – AFRYKA – RZEŹBA TERENU Opis planszy i legendy Mapa „Afryka – rzeźba terenu” pomoże Ci prześledzić ukształtowanie powierzchni, kształt linii brzegowej oraz sieć wodną tego kontynentu. Omawiana mapa ma format dwa razy większy niż mapy świata, znajdujące się w pierwszym tomie atlasu. Po wyjęciu z teczki rozłóż planszę i ułóż ją tak, aby wypukły czarny trójkąt znalazł się w prawym dalszym rogu. Zanim zaczniesz oglądać mapę, zwróć uwagę na dodatkowe informacje, znajdujące się na planszy. Tytuł mapy umieszczono w lewym dalszym rogu planszy. W kolejnym wierszu znajduje się skala liczbowa mapy. Mapa została wykonana w skali 1: 20 000 000 (jeden do dwudziestu milionów). Skala mapy określa, jaki jest stosunek odległości na mapie do odległości w terenie. Skala 1: 20 000 000 oznacza, że 1 cm na mapie odpowiada 20 000 000 cm, czyli 200 km na powierzchni Ziemi. Obraz Afryki na omawianej mapie jest dużo bardziej szczegółowy niż na mapach świata, znajdujących się w pierwszym tomie atlasu. Przy dalszym brzegu planszy, bliżej wypukłego, czarnego trójkąta znajdziesz kwadrat, którego powierzchnia w skali mapy wynosi 40 tysięcy km². W prawym bliższym roku znajduje się numer planszy. Jest to numer 30. Z lewej strony mapy, od zgięcia planszy w dół, oraz pod bliższą ramką mapy umieszczono objaśnienia skrótów brajlowskich, zastosowanych na mapie. Skróty są objaśnione w brajlu i w druku barwnym. Skróty zgrupowano w trzech kolumnach. Treść mapy jest obwiedziona grubą, wypukłą czarną linią. Jest to ramka mapy. W prawym bliższym rogu mapy znajdziesz w małej ramce mapę Polski w tej samej skali, co mapa Afryki. Możesz porównać wielkość naszego kraju w stosunku do wielkości kontynentu. Podobne porównania znajdziesz na wszystkich mapach kontynentów. Zanim zaczniesz poznawać treść mapy, sięgnij po oddzielną planszę „Legenda”. Po dokładnym przeczytaniu informacji w niej zawartych twoja praca będzie przebiegała sprawniej. Na planszy „Legenda” znajdziesz informacje o sposobie, w jaki przedstawiono na mapie poszczególne jej elementy. Na początku zapoznaj się z elementami siatki kartograficznej, znajdującymi się na mapie. Są to: równik oznaczono linią złożoną z dużych kropek. W druku barwnym kropki są czarne. Równik biegnie poziomo, w środkowej części mapy i jest opisany w brajlu w stopniach i skrótem „rw” a w druku barwnym pełną nazwą przy prawej ramce. Wartość równika to 0°. zwrotnik Raka i zwrotnik Koziorożca narysowano czarną linią złożoną z krótkich odcinków. Leżą symetrycznie w stosunku do równika, w dalszej i bliższej części mapy. Zwrotnik Raka biegnie w poziomie przez dalszą część mapy, a jego wartość to 23°27´ szerokości geograficznej północnej. Jest opisany w brajlu skrótem „zr”, a w barwnym druku pełną nazwą przy prawej ramce mapy. Zwrotnik Koziorożca biegnie również w poziomie przez bliższą część mapy, a jego wartość to 23°27´ szerokości geograficznej południowej. Jest opisany w brajlu skrótem „zk”, a w barwnym druku pełną nazwą przy prawej ramce mapy. południk 0° jest pokazany linią złożoną z drobnych kropeczek, a w druku barwnym grubszą, czarną, ciągłą linią. Biegnie prawie pionowo w lewej części mapy. Południki 0° jest opisany na mapie, przy bliższej ramce. pozostałe południki i równoleżniki oznaczono ciągłymi, czarnymi liniami. Pokazano je co 20°. Południki i równoleżniki są opisane wartością w stopniach przy prawej i przy bliższej ramce mapy. Przebieg wypukłej siatki kartograficznej jest pokazany jedynie na morzach i oceanach. W druku barwnym siatka kartograficzna jest pokazana na całej mapie. Oprócz równoleżników i południków na mapie zaznaczono następujące elementy środowiska geograficznego, objaśnione również na planszy „Legenda”. Linia brzegowa, czyli inaczej wybrzeża kontynentów. Na obszarze Afryki jest narysowana ciągłą linią. Natomiast na pokazanych na mapie obszarach, nie leżących w Afryce, wybrzeże oznaczono podwójną linią: ciągłą od strony oceanów i mórz, a kropkowaną od strony lądu. W druku barwnym linia jest granatowa. Wyspy i archipelagi. Wyspy są pokazane na dwa sposoby. Małe wyspy oznaczono półkolem, położonym poziomo, z podstawą skierowana w dół. Symbol wyspy przypomina kopczyk i tak się ma kojarzyć – z fragmentem lądu wznoszącym się ponad wodę. Obrys sygnatury jest wypukły a wnętrze wklęsłe. W druku barwnym obrys wyspy jest czarny, a wnętrze ma kolor zależny od tego, jaka jest rzeźba terenu na wyspie. Archipelagi oznaczono tak samo jak wyspy, tylko w środku znaku znajduje się wypukła, czarna kropka. Natomiast duże wyspy zaznaczono tak jak lądy, linią brzegową i wypełniono fakturą, zależną od ukształtowania powierzchni wyspy. Część wysp i archipelagów jest opisanych skrótem dwuliterowym w brajlu, poprzedzonym, w przypadku wysp kluczem złożonym z punktu piątego, a w przypadku archipelagów z punktów drugiego i piątego. W druku barwnym wyspy i archipelagi opisano całą nazwą. Rzeki są oznaczone ciągłą linią, w druku barwnym granatową. Część rzek jest opisanych dwuliterowym skrótem brajlowskim, poprzedzonym kluczem złożonym z punktu trzeciego i szóstego. W druku barwnym rzeki opisano całą nazwą. Jeziora są pokazane na dwa sposoby. Kształt większość jezior narysowano ciągłą, granatową linią. Wnętrza jezior są gładkie, a w druku barwnym jasnoniebieskie. Małe jeziora pokazano półkolem, położonym w poziomie, z podstawą skierowaną w górę. Symbol jezior przypomina miseczkę i tak właśnie ma się kojarzyć – z misą jeziora. Obrys sygnatury jest wypukły, wnętrze wklęsłe. W druku barwnym obrys jest granatowy a wnętrze jasnoniebieskie. Jeziora są opisane dwuliterowym skrótem brajlowskim, poprzedzonym kluczem złożonym z punktu trzeciego, piątego i szóstego. W druku barwnym jeziora opisano całą nazwą. Przylądki oznaczono wypukłą, dużą czarną kropką. Nie są opisane na mapie. Morza i oceany pozostawiono gładkie. W druku barwnym są jasnoniebieskie. W brajlu są opisane skrótem dwuliterowym. Morza są poprzedzone literą „m”, a oceany literą „o”. W druku barwnym na mapie umieszczono ich pełne nazwy. Ukształtowanie powierzchni kontynentu przedstawiono za pomocą następujących faktur i symboli: Niziny oznaczono wypukłą fakturą i kolorem zielonym. Opisano dwuliterowym skrótem brajlowskim, poprzedzonym literą „n”. W druku barwnym na mapie umieszczono pełne nazwy nizin. Wyżyny pokazano fakturą, złożoną z gęsto rozmieszczonych kropek i kolorem żółtym. Opisano dwuliterowym skrótem brajlowskim, poprzedzonym literą „w”. W druku barwnym na mapie umieszczono pełne nazwy wyżyn. Góry oznaczono dużymi kropkami, układającymi się w linie, pokazujące przebieg pasm górskich. W druku barwnym góry oznaczono kolorem pomarańczowym. Opisano je dwuliterowym skrótem brajlowskim, poprzedzonym literą „g”. W druku barwnym na mapie umieszczono pełne nazwy gór. Szczyty oznaczono trójkątem z wypukłą obwódką i wklęsłym wnętrzem. W druku barwnym obwódka jest czarna a wnętrze znaku białe. Szczyty opisano na mapie dwuliterowym skrótem w brajlu, poprzedzonym kluczem złożonym z punktu czwartego, piątego i szóstego, a w barwnym druku pełną nazwą. Fragmenty innych kontynentów (Europy i Azji), które znalazły się na mapie, pozostawiono gładkie. W druku barwnym są szare. Opisano je całymi nazwami kontynentów zarówno w brajlu jak i w druku barwnym. Opis treści mapy Kształt Afryki jest łatwy do zapamiętania, gdyż jego linia brzegowa nie jest skomplikowana. Warto jednak powoli czytać tą mapę, aby zapamiętać możliwie dużo szczegółów. W środku kontynentu Afrykę przecina równik, na północy zwrotnik Raka, a na południu zwrotnik Koziorożca. Oznacza to że, ląd ten leży w najcieplejszych strefach klimatycznych Ziemi. Najdalej wysuniętym punktem na północ jest przylądek Biały w Tunezji (27°25'N), na południe – przylądek Igielny w RPA (34°51'S). Natomiast najdalej na wschód sięga przylądek Hafun w Somalii (51°29'E), a na zachód – przylądek Almadi w Senegalu (17°33'W). Afryka jest, po Azji, drugim pod względem wielkości kontynentem. Jej powierzchnia wynosi około 30 milionów km2. Kontynent charakteryzuje się dużą zwartością i ma słabo rozwiniętą linię brzegową. Największym półwyspem Afryki jest Półwysep Somalijski (pso), leżący w środkowo-wschodniej części kontynentu. Afrykę od zachodu oblewa Ocean Atlantycki, a od północy należące do niego Morze Śródziemne, które oddziela Afrykę od Europy. Najmniejsza odległość, jaka dzieli te kontynenty, to Cieśnina Gibraltarska, mająca zaledwie 14 km szerokości. Na Oceanie Atlantyckim leży kilka małych wysp i archipelagów, należących do Afryki. Są to: Madera (md) i Wyspy Kanaryjskie (ka) przy północno-zachodnim wybrzeżu kontynentu oraz wyspy: Bioko (bi), Wyspa Książęca (ks), Wyspa Świętego Tomasza (st) i Pagalu (pg) leżące na równiku. Wyspy zaznaczone na Morzu Śródziemnym należą do Europy. Na północnym wschodzie Afryki leży Morze Czerwone (mce z punktem szóstym) oddzielające Afrykę od Azji, a na południowym wschodzie Ocean Indyjski. Na północnym wschodzie Afryki, na granicy z Azją znajduje się Kanał Sueski (xsu). Jest to sztucznie przekopany kanał o długości 160 km, łączący Morze Śródziemne z Morzem Czerwonym. Powstał w połowie XIX stulecia. Kanał Sueski stanowił wówczas i stanowi dziś ogromne ułatwienie w handlu drogą morską. W XIX wieku przebiegał tędy szlak handlowy z Wielkiej Brytanii do Indii. Dziś kanał ten nadal ma duże znaczenie strategiczne, ponieważ przewożona jest nim ropa naftowa z rejonu Zatoki Perskiej do Europy. Przy południowo-wschodnim wybrzeżu kontynentu, na Oceanie Indyjskim, znajdziesz wyspę Madagaskar, czwartą pod względem wielkości wyspę świata. Wyspę przecina zwrotnik Koziorożca. Jest ona oddzielona od kontynentu Kanałem Mozambickim (mo). Na Oceanie Indyjskim leżą trzy małe archipelagi: Sokotra (so), na północ od równika oraz Aldabra (ad) i Komory (ko) na północ od Madagaskaru. W Afryce obszary nizinne występują głównie na wybrzeżach. Większość kontynentu ma charakter wyżynny. Charakterystyczną cechą rzeźby terenu Afryki są rozległe kotliny. Wyżyny oznaczone na mapie to: Wyżyna Abisyńska (wab) i Wyżyna Wschodnioafrykańska (wwa), leżące w środkowo-wschodniej części kontynentu, pierwsza na północ, druga na południe od równika. Ogromną kotliną, zajmującą środkową część Afryki, jest Kotlina Konga (wkk), której nazwa pochodzi od rzeki Kongo (ko), przepływającej przez jej obszar. Najwyższy szczyt Afryki, Kilimandżaro (ki), ma wysokość 5895 m. Podobnie jak niewiele niższe szczyty: Kenia (ke) i Ruwenzori (ru) nie leży on w paśmie górskim lecz jest pojedynczym masywem pochodzenia wulkanicznego. Wszystkie trzy wzniesienia leżą w środkowo-wschodniej Afryce, w pobliżu równika. Kilimandżaro od wieków działało na wyobraźnię zarówno tubylców, jak i białych naukowców, badających ten region Afryki. Wznoszący się na płaskim obszarze masyw, którego podstawa leży w gorącym klimacie równikowym, a wierzchołki są pokryte wiecznym śniegiem, budził grozę i był miejscem kultu rdzennych plemion, zamieszkujących jego podnóża. Naukowcy zainteresowali się Kilimandżaro, kiedy Tanganika, do której należała wówczas góra, stała się kolonią niemiecką. Współcześnie Kilimandżaro przyciąga turystów z całego świata, pragnących zdobyć Biały Dach Czarnego Lądu. Jednak pomimo postępu cywilizacji i techniki magiczna góra nie wszystkich dopuszcza na swój szczyt. Szlak na nią wiodący nie jest trudny technicznie, jednak wejście zajmuje kilka dni, ze względu na dużą różnicę wysokości pomiędzy podnóżem a wierzchołkiem masywu. Wielu turystów nie radzi sobie ze wspinaczką ze względu na chorobę wysokościową, związaną z pokonywaniem w krótkim czasie dużych różnic wysokości. Najwyższy łańcuch górski w Afryce to góry Atlas (gat) rozciągające się wzdłuż północno-zachodniego wybrzeża kontynentu, których najwyższym szczytem jest Tubkal, o wysokości 4165 m. Większe masywy i pasma górskie to: w środkowej części kontynentu Ahaggar (gah), leżący na zwrotniku Raka; Tibesti (gti) na południe od zwrotnika Raka, Darfur (gdf), Adamawa (gad) w środkowo-wschodniej Afryce, a w pobliżu południowego wybrzeża kontynentu Góry Smocze (gsm) i Góry Przylądkowe (gpl). Środek kontynentu afrykańskiego przecina równik. W rezultacie prawie cała Afryka leży w strefach klimatów zwrotnikowych i równikowych, a strefy klimatyczno-roślinne układają się symetrycznie po obu stronach równika. W strefie równikowej występują obfite opady. Bierze tu początek druga pod względem długości rzeka świata, Nil (nl) (6670 km). Rzeka ta płynie na północ, początkowo jako Nil Biały (nb), potem, po połączeniu z Nilem Błękitnym (nk), jako Nil i wpada do Morza Śródziemnego. Inną dużą rzeką, płynącą w strefie równikowej jest Kongo (ko). Im dalej od równika, tym sieć wodna ubożeje. Rzek jest coraz mniej, są mniejsze i występują w nich coraz większe wahania stanów wody. Do takich cieków należy na północ od równika, w zachodniej części kontynentu, rzeka Niger (ni) (4160 km), a na południe od równika Zambezi (za) (2660 km), Limpopo (li) i Oranje (oj). W strefie zwrotnikowej sieć wodna stopniowo zanika. Pojawiają się rzeki okresowe, czyli takie, które w porze suchej wysychają. Niektóre rzeki nie docierają do morza, tracąc wodę w wyniku parowania. We wschodniej części strefy okołorównikowej Afryki znajdują się rozległe jeziora. Jezioro Wiktorii (wi) (63 000 km2) jest trzecim pod względem powierzchni jeziorem na świecie i pierwszym w Afryce. Drugim pod względem wielkości i głębokości jeziorem na kontynencie jest Jezioro Tanganika (ta). Niektóre jeziora, podobnie jak rzeki, w porze suchej zupełnie wysychają. Nazywamy je jeziorami okresowymi. Na obszarach suchych występują również jeziora słone. Przykładem jeziora okresowego i słonego jest Jezioro Czad (cz), które znajdziesz na mapie w środkowej części kontynentu, na obszarze Sahary. Powierzchnia tego jeziora waha się w zależności od pory roku od 7000 do 26 000 km2. Prawie 40 % kontynentu afrykańskiego stanowią obszary pustynne, a ponad 20 % półpustynne. Pustynie w Afryce występują w okolicach zwrotników. W północnej części Afryki leży Sahara, największa pustynia świata. Jej powierzchnia przekracza 8 milionów km², a więc pustynia ta jest większa od kontynentu australijskiego! W jej obrębie występują różne typy pustyń: piaszczyste, kamieniste, żwirowe, a także pustynie górskie. W południowej części Afryki znajduje się pustynia Kalahari (xka), której większa część ma charakter półpustynny oraz łącząca się z nią nadbrzeżna pustynia Namib (xna), leżąca wzdłuż południowo-zachodniego wybrzeża kontynentu. Po zakończeniu czytania złóż planszę i ostrożnie schowaj do teczki. Pliki do pobrania: 30_opis planszy i 30_opis tresci

góry smocze na mapie afryki